پلی پروپیلن که با نام اختصاری PP نیز نامیده می شود، با متیل جانشین شده بر روی اتیلن (پروپیلن) بعنوان منومر، خواص مکانیکی بطور قابل ملاحظه ای در مقایسه با پلی اتیلن پیدا می کند. در حقیقت این پلیمر دارای دانسیته پایین بوده، سخت تر و محکم تر است و دارای استحکام بیشتری نسبت به انواع دیگر است.
علاوه بر این نسبت به PE در دماهای بالاتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقاومت شیمیایی آن بیشتر بوده و تنها توسط اکسید کننده های قوی مورد حمله قرار می گیرد. اگر در انتخاب رزین مناسب دقت نشود، شکست فشاری PP می‌تواند مشکل ساز باشد. خواص مکانیکی بهتر این ماده استفاده از آن را در اشکال بزرگتر، به شکل مواد ورقه ای داخل مخازن، به عنوان پوشش گسترش داده است. همچنین ضریب انبساط حرارتی برای PP از HDPE کمتر است.
دو کاربرد مهم PP ساخت قسمت های قالب تزریقی و رشته‌ها و فیبرها است. پلی پروپیلن در صنعت قالبسازی نیز بسیار پرکاربرد است .